Er zal een schone economie ontstaan ​​met elektrische voertuigen, wind- en zonne-energie en verbeterde batterijopslag. Een onmisbaar ingrediënt in energieopslag is koper vanwege zijn unieke vermogen om warmte te geleiden en elektriciteit te geleiden. Een schonere, koolstofvrije economie is onmogelijk zonder meer koper.
Een elektrisch voertuig verbruikt bijvoorbeeld gemiddeld 200 pond. Eén enkel zonnepaneel bevat 5,5 ton koper per megawatt. Windparken hebben het nodig, en dat geldt ook voor de energietransmissie.
Maar de huidige en verwachte mondiale kopervoorraden zijn onvoldoende om de transitie naar schone energie te bewerkstelligen. De VS hebben nu een groot kopertekort en zijn een netto-importeur. De toekomst van schone energie kent een minerale barrière.
Het tekort heeft er al voor gezorgd dat de koperprijzen de afgelopen twee jaar zijn verdubbeld, en de vraag zal de komende twintig jaar naar verwachting met 50% groeien. Stijgende prijzen hebben de kosten van de transitie naar schone energie opgedreven, waardoor deze minder concurrerend is met steenkool en natuurlijk gas.
Goldman noemde de situatie een ‘moleculaire crisis’ en concludeerde dat de schone energie-economie ‘niet zou zijn gebeurd’ zonder meer koper.
In 1910 was een kwart van de arbeiders in Arizona werkzaam in de mijnbouw, maar in de jaren tachtig was dat aantal afgenomen en had de industrie het moeilijk. Nu is Tongzhou terug.
Terwijl gevestigde spelers koper blijven produceren op traditionele locaties zoals Clifton-Morenci en Hayden, vindt nieuwe koperexploratie plaats in grote en kleine ontwikkelingen.
De voorgestelde grote Resolution-mijn op de voormalige Magma-mijnsite buiten Superior zou aan 25% van de Amerikaanse vraag kunnen voldoen.
Tegelijkertijd ontwikkelen producenten kleine voorraden die tot nu toe economisch niet levensvatbaar zijn geweest. Denk hierbij aan Bell, Carlotta, Florence, Arizona Sonoran en Excelsior.
De koperrijke ‘koperdriehoek’ tussen de provincies Superior, Clifton en Cochise wordt al tientallen jaren gedolven en beschikt over de arbeidskrachten en de fysieke infrastructuur om het koper te winnen en naar smelterijen en markten te verzenden.
Koperafzettingen vormen het economische voordeel van Arizona, vergelijkbaar met de landbouw in het Middenwesten en de internationale scheepvaarthavens aan de kust.
Het nieuwe koper zal duizenden goede banen voor gezinsondersteuning creëren in het worstelende platteland van Arizona, zal de belastinginkomsten van Arizona met miljarden verhogen en zorgen voor een sterke export om onze economische groei te stimuleren.
Er zijn echter een aantal drempelproblemen die moeten worden aangepakt naarmate we verder komen. Koperbedrijven moeten een veilige watervoorziening en een verantwoord beheer van residuen aantonen en mogen verwachten dat ze ‘groen’ zullen worden met elektrische voertuigen en nieuwe technologieën voor het opvangen van koolstof.
Bovendien moeten ze blijk geven van de hoogste normen van overleg met nabijgelegen gemeenschappen en mensen met een al lang bestaand erfgoed op het land.
Als pleitbezorger van het milieu en de mensenrechten ben ik tegen veel koperontwikkelingen. Ongeacht de economische verleidingen mag niet elke kopermijn worden gedolven. Het moet worden gedaan door verantwoordelijke bedrijven, op de juiste plaatsen en volgens de juiste normen.
Maar ik geloof ook vurig in de transitie naar een koolstofarme economie om de planeet te redden. De vraag naar schone energie naar koper zal blijven bestaan, ongeacht of Arizona het wel of niet produceert.
China, de grootste producent van gedolven en geraffineerd koper, haast zich om het vacuüm op te vullen. Hetzelfde geldt voor andere landen die zich niet houden aan de Amerikaanse arbeids-, mensenrechten- of milieunormen.
Wanneer zullen we bovendien de lessen uit de geschiedenis leren? De Amerikaanse afhankelijkheid van olie uit het Midden-Oosten leidt ons tot oorlog. De huidige afhankelijkheid van Europa van Russisch gas vermindert hun invloed op Oekraïne. Vervolgens is er de afhankelijkheid van strategische mineralen?
Degenen die zich in het algemeen tegen de ontwikkeling van kopermijnen overal ter wereld verzetten en tegelijkertijd pleiten voor een schone energietoekomst, stellen slechte actoren – milieucriminelen en mensenrechtenschenders – in staat een leemte in de markt op te vullen. En creëren daarmee Amerikaanse zwakte.
Kunnen we moreel één oog werpen op schone energie en tegelijkertijd de ogen sluiten voor dit lelijke feit? Of zijn we bereid mobiele telefoons, computers, wind- en zonne-energie op te geven?
De economie van Arizona van de 20e eeuw had de oorspronkelijke vijf ‘C’s’, maar de economie van Arizona van de 21e eeuw omvat computerchips en schone energie. Om deze mogelijk te maken is nieuw koper nodig.
Fred DuVal is de voorzitter van Excelsior Mining, bestuurslid van Arizona, voormalig gouverneurskandidaat en voormalig hoge functionaris van het Witte Huis. Hij is lid van het Arizona Republic Contribution Committee.